Internet Friends

Przyjaźń przez internet? Czy to w ogóle istnieje? TAK!
Jest to najdziwniejsza,najtrudniejsza, najzabawniejsza i  najcudowniejsza przyjaźń na świecie.
Zaczyna się to tak samo. Poznajecie się na jakimś portalu, dzielą was kilometry. Przychodzi pierwsze spotkanie, pierwsze kilka minut: godzin a nawet dni. Dogadujecie się bez słów. Ale niestety wszystko co dobre się kończy. Pożegnanie.

Pierwsza kłótnia, ale dajecie radę. Wybaczacie sobie te małe i te duże błędy. I wiecie,że Wasza więź nigdy nie przepadnie.

           

             

Sama mam kilku takich przyjaciół. Od niektórych dzieli mnie 30 kilometrów od innych 300. Nie każdego spotkałam, pogadałam. Ale każdy z nich jest dla mnie tak samo ważny.
Wiele osób uważa,że taka przyjaźń nie ma sensu. "Bo co to za przyjaciel który nie jest przy Tobie gdy jest źle?". Ta przyjaźń jest ciężka, nie można pójść na spacer, do kina na lody. Spotkania trzeba wcześniej planować ustalać wszystko- ale jest warto.
Musimy pamiętać aby nie wybierać pierwszej lepszej osoby. Zaufać a potem tylko pielęgnować.

             

          

Każdemu mojemu internetowemu przyjacielowi chce podziękować za to że są. Każdy z nich uczy mnie czegoś innego. Jestem wdzięczna za nich.

Paulina

Znowu ja!

Naszła mnie dziwna i dzika myśl "załóż blog!". Robię to chyba po raz setny w swoim życiu i nigdy mi to nie wychodzi,ale może teraz coś się uda.
Zaraz zacznę kolejny etap w swoim życiu 'LICEUM'. Może teraz dojrzę aby być systematyczna, kreatywna i być sobą. A Ciebie to zainteresuje? Kto wie!
Wypadałoby się przedstawić (osobiście nie cierpię tego robić, zawsze to jest nudne i oklepana).
Nazywam się Paulina i mam 16 lat. Mieszkam w Warszawie.
A blog ma być moim pamiętnikiem; odzwierciedleniem duszy. Przez pierwsze dni pewnie będę miała tysiące pomysłów na bloga i chęć. Ma nadzieje, że to z czasem nie ucieknie.
Na początek napisze 5 faktów o sobie:
1. Jestem harcerką. Mało kto gdy mnie poznaje chce mi w to uwierzyć, ale harcerstwo jest moim małym zdrowym uzależnieniem
2. Jestem leniuchem. Nie znam większego lenia niż ja, ale jeśli naprawdę się za siebie biorę to nie jest tak źle. Moje lenistwo wynika chyba z braku większej motywacji.
3. Uwielbiam gotować.Gotowanie to moja pasja. Lubię popołudnia kiedy nie mam nic do roboty i mogę gotować
4. Chciałabym zostać aktorkąGdy jestem na scenie zapominam o swoich problemach o codziennym życiu, daje się mu pochłonąć w 110%.
5. JESTEM SOBĄ Nigdy nikogo nie udaje, nie obijam w bawełnę. Gdy jest mi smutno i źle to to pokazuje,gdy jestem szczęśliwa można to odczuć na kilometr. Nikogo nigdy nie udawałam, nie udaje i nie mam zamiaru udawać. Tobie też to radzę; dobrze na tym wyjdziesz.

Paulina,xx